кӱремалтше

1. прич. от кӱремалташ.

2. прил. затвердевший; твёрдый, плотный. Кӱремалтше лум ӱмбалне янлык-влакын кышашт изиш палдырнат. В. Косоротов. На затвердевшем снегу немножко заметны следы зверей.